Ulasan Ucapan Dasar Presiden UMNO 2010 Bahagian 2

Seterusnya dalam ucapan dasar Presiden UMNO menjamin walau apapun, hak-hak istimewa orang Melayu dan Raja-raja Melayu dibawah artikel 152 dam 153 terjamin. Terjamin ini bererti siapa pun yang memerintah mereka tidak akan berupaya meminda perlembagaan walaupun mereka menguasai 2/3 majoriti. Ini kerana untuk memindanya perlu mendapat persetujuan Majlis Raja-raja. Logiknya, mustahil Majlis Raja-raja bersetuju melakukannya.

Presiden bagaikan memberi isyarat kepada golongan radikal dan extremist bahawasanya, tidak ada guna kita mengungkit-ungkit, bertempik terlolong sesuatu yang sudah dijamin oleh perlembagaan. Dalam masa yang sama, DSN cuba meyakinkan orang-orang Melayu yang resah supaya kembali merasa selamat kerana hak istimewa mereka terjamin oleh Perlembagaan Persekutuan.

Point ini sebenarnya mendapat kritikan dari Kickdefella dalam postingnya bertajuk 'Transformasi, Reformasi dan Penetrasi'. Dalam masa yang sama, pembangkang juga telah mengeksploitasi pengakuan Presiden UMNO bahawa tidak ada apa yang akan berubah jika UMNO tidak memerintah kerana segalanya sudah dijamin oleh perlembagaan persekutuan. 

Menurut Kickdefella, hujah ini seperti mengesahkan apa yang diperkatakan oleh Anwar Ibrahim selama ini. Maksudnya jika DAP juga memerintah, hak-hak keistimewaan orang Melayu dibawah artikel 152 dan 153 tetap tidak boleh dipinda tanpa persetujuan Majlis Raja-raja. Dalam soal ini, Presiden UMNO sudah senada dengan Nik Aziz dan Anwar Ibrahim. Di sini nampak kejujuran Datuk Seri Najib, dan mungkin beliau sedar sudah ramai rakyat memahami perkara ini.

Beliau bercakap benar berdasarkan teori peruntukkan perlembagaan. Ini persoalan objektif walaupun nampak merugikan parti UMNO yang dipimpin oleh beliau sendiri. Namun demikian, tidak ada apa yang pasti di dunia ini, kata Benjamin Franklin kecuali kematian dan cukai-cukai. Begitu juga politik.

Secara teori, tiada siapa boleh meminda perlembagaan yang melindungi kedudukan istimewa orang Melayu dan Raja-raja Melayu. Secara praktikal, jika kuasa terletak ditangan bukan Melayu, masih sebenarnya mereka boleh mengabaikan perlembagaan ini. Mereka tidak perlu memindanya, hanya sekadar mengabai dan tidak menguatkuasakan saja.

Sebagai contoh, Raja-raja sepatutnya above the law dan tidak boleh dikritik kerana mereka tidak tertakluk kepada mana-mana parti. Kita lihat sekarang, walaupun hal ini termaktub dalam perlembagaan, dan orang yang mengkritik raja-raja Melayu ini boleh diambil tindakan undang-undang dibawah Akta Hasutan, tetapi pemimpin Hindraf yang mengkritik Sultan Johor masih boleh bebas berkeliaran dan mengkritik mana-mana sultan yang dia suka.

Tidak ada kekuatan mana-mana undang-undang jika tidak ada enforcement. Jika pemimpin UMNO sendiri yang sewajarnya mempertahankan Melayu dan Raja-raja Melayu mengikut peruntukan perlembagaan teragak-agak untuk bertindak tegas, apatah lagi jika bukan Melayu menjadi pemerintah. Perlembagaan yang tidak perlu dipinda as good as dead. Ia tidak membawa apa-apa makna pun. 

Kesimpulan dalam soal ini sebenarnya Melayu masih memerlukan kuasa Melayu bagi menjamin survival Melayu. Melayu tidak boleh mempercayai undang-undang yang kaku. Ambil contoh Singapura, mereka tidak meminda undang-undang berkaitan hak-hak istimewa orang Melayu sebagai native dan bahasa Melayu yang termaktub dalam perlembagaan. Malah Lee Kuan Yew sendiri menyelar mana-mana ahli politik Singapura yang ingin meminda peruntukan itu. 

Melayu Singapura boleh bangga mereka berdikari dalam banyak hal tetapi siapa yang menguasai tentera, polis dan GLC Singapura? Dan amat menyedihkan jika pemeliharaan survival bangsa kita terletak kepada bukan bangsa kita. Bahkan Rasulullah tidak akan benarkan Yahudi Madinah melakukan perkara ini. Tidak juga kafir Quraish. Keselamatan dan kelangsungan politik Islam mesti terletak pada Amirul Mukminin.

Jika hak  penting orang Melayu seperti biasiswa boleh dipersoalkan kini, siapa boleh jamin jika bukan Melayu menjadi Perdana Menteri, dengan kuasa 'rakyat' di Parlimen mereka tidak boleh lakukan apa saja. Kuasa pratikal tidak terletak pada Raja-raja. Majlis Raja-raja hanya mempunyai kuasa teori.

Kita sendiri sudah lihat sembilan Raja-raja Melayu terpaksa tunduk kepada tekanan politik UMNO satu ketika dahulu. Apabila ahli politik mula menggerakan sokongan rakyat, para baginda tidak dapat menyaingi propaganda ahli politik. Mereka hampir hilang kuasa ketika Inggeris bercadang melaksanakan Malayan Union. Ketika itu, dengan izin Allah, hanya kebangkitan menyeluruh orang Melayu dibawah panji UMNO menyelamatkan kedudukan mereka.

Perlembagaan perlu guardian atau penjaga. Ia hanya dokumen yang tidak bererti apa-apa jika penjaga kuasa masih mempunyai banyak instruments of power. Oliver Cromwell sebagai pemimpin Parlimen Inggeris boleh memancung Raja England bila rakyat dan parlimen menyebelahinya. Jangan pandang remeh pada KUASA yang tidak berada pada kita.

Never underestimate your opponents. Kata Sun Tzu.

Alhamdulillah, dalam ucapan penggulungan, Presiden UMNO kembali menekan hanya parti UMNO(dengan izin Allah) boleh menjaga Melayu, dan  juga menjaga kaum-kaum lain. Baca ulasan Big Dot Com di sini.

Kesimpulannya, UMNO tidak perlu menjadi apologetik dan takut dituduh rasis dalam mempertahankan kepentingan Melayu. Majoriti Melayu perlu diyakinkan bahawa mereka selamat dibawah panji-panji UMNO. Dalam Malaysia ini, keamanan terjamin jika Melayu gembira. Dengan willpower dan kejituan jati diri, akhirnya kaum lain akan faham, kegembiraan Melayu adalah formula kepada kegembiraan semua.

HIDUP MELAYU!