Trading Places Bahagian 2

Saya pernah menulis dibawah tajuk 'Trading Places' dahulu. 'Trading Places' dahulu adalah pertukaran peranan antara pembangkang dan kerajaan seperti di Kedah, Pulau Pinang, Selangor dan Perak(ketika itu) yang mana kedua-dua pihak masih kekok dengan peranan baru masing-masing.

Pada posting ini, saya masih berminat dalam hal 'pertukaran tempat'. Pada dekad ini, nampak sangat penyokong lagi matang dari pemimpin. Jika dahulu, penyokong mengharapkan kematangan pemimpin untuk memimpin mereka, tetapi kini sudah bertukar. Sesetengah tindakan, penyokong jauh lebih matang dari pemimpin.

Sementara pemimpin bergelut dengan ego dan fahaman yang sempit, penyokong pula ramai yang lebih rasioanal dan boleh berbincang.

Saya merujuk kepada isu EXCO Kerajaan negeri Kedah iaitu saudara Mohd Radzhi Salleh. Beliau mengumumkan keluar dari PKR kerana menyifatkan parti berkenaan sudah lari dari matlamat perjuangan asalnya.

Ramai penyokong PKR melabelkan beliau sebagai 'boleh dibeli' atau 'sudah dibeli'. Rakan seperjuangan beliau, YB Zulkifli Nordin pula dengan tenang menulis dalam blognya supaya jangan lekas menghukum keputusan rakannya. Walaupun YB Zulkifli masih dalam PKR, beliau faham masalah YB Mohd Radhzi adalah kerana prinsip.

Kedua-dua mereka - YB Radhzi dan YB Zulkifli - merupakan 'rare commodity'. Dalam dunia orang mementingkan pangkat dan darjat, masih ada Melayu - tanpa mengira parti - yang memikirkan kepentingan Melayu lebih dari kepentingan peribadi.

YB Radzhi sangat bimbang melihat perpecahan Melayu sejak keputusan pilihanraya Mac 2008. Beliau antara EXCO yang tidak senang hati melihat sikap biadap wakil tunggal DAP yang memprotes penutupan kandang babi di Kedah. Jelas, walau PKR merupakan parti multi-race, tetapi semangat Melayu sesetengah mereka sangat kuat, malah lebih kuat dari pemimpin mereka Datuk Seri Anwar Ibrahim yang sanggup berbuat apa saja untuk mendapat kuasa.

Menurut YB Zulkifli Nordin lagi, mereka berdua mempunyai cita-cita untuk melihat perpaduan Melayu yang mana mereka mahu pemimpin Melayu seperti Nik Aziz, Datuk Seri Anwar dan Pak Lah(ketika itu) boleh berbincang demi kepentingan Melayu.

Malang bagi kita, kedua mereka hanya pengikut dan bukan pemimpin tertinggi parti masing-masing. Saya namakan posting ini 'Trading Places' kerana bandingkan pemikiran mereka dengan pemikiran pemimpin mereka.

Datuk Seri Anwar memang jelas tidak mahu berkompromi dengan sesiapa pun jika hasrat beliau untuk menjadi PM tidak dapat dicapai. Bagi beliau, semuanya -kepentingan Melayu, keadilan,rakyat miskin, ABIM bahkan perjuangan Islam- hanya alat bagi beliau untuk mendapat kuasa. KUASA dan hanya KUASA mengisi makna kewujudan beliau.

'Tok Guru' Nik Aziz juga demikian. Ketika cakap-cakap bawahan beliau minta ada perundingan dengan UMNO, beliau menolak sama sekali. Beliau pemimpin Islam yang menolak berbincang dengan saudara seIslam dan sebangsa. Malah DAP lebih Islam dari kaca mata beliau. Beliau sanggup 'cross the Rubicon' dengan UMNO.

Kita amat berharap, kematangan yang dimiliki oleh Nasharudin Mat Isa, Zulkifli Nordin dan Mohd Radzhi Salleh itu ada pada pemimpin Melayu seperti Anwar Ibrahim dan Nik Aziz. Namun, harap hanya tinggal harap kerana pengikut jauh lebih matang dari pemimpin.

Ini realiti politik masa ini.

"An army of lions, led by a stag, would never be an army of lions."
-Napoleon Bonaparte.